آشنایی با نگارش چک لیست ترید

بخش دوم: مدیریت ریسک

1. تعیین مقدار و تخصیص سرمایه: قبل از شروع ترید، باید مقدار سرمایه خود را تعیین کنید. این مقدار باید به گونه‌ای باشد که در صورت از دست دادن آن، زندگی شما تحت تاثیر قرار نگیرد.

در سال های اخیر، یکی از شایع ترین سوالاتی که ذهن عموم افراد را مشغول و از فعالین همچون نگارنده سوال می گردد، همین مسئله که با چقدر پول حساب باز کنم؟ یا چقدر پول در بازار بیاورم بهتر است؟ شاید این سؤال در ظاهر بی مفهوم ترین پرسشی باشد که بتوان پرسید. چرا ؟ شما اگر سرمایه تان 100 هزار دلار باشد با شخصی که سرمایه اش 1000 دلار یا کمتر نسخه یکسانی برای این مسئله خواهید داشت؟ اینکه چقدر سرمایه وارد بازار کنید کاملا وابسته به میزان سرمایه و دارایی اتان دارد. طبق یک پلن مدیریت سرمایه بزرگتر از برنامه ریزی مالی زندگی اتان باید مشخص کنید چه بخشی از سرمایه را در نظر دارید وارد بورس یا هر بازار مالی کنید.

مثلا شما مشخص می کنید که ٪ ۴۰ از سرمایه آماده به نقد ( طلا، ارز، سهام، اوراق مشارکت، پول) را در بورس سرمایه گذاری کنید. فرضاً اگر جمع تمام سرمایه آماده به نقد شما یک میلیارد تومان باشد پس ۴۰۰ میلیون تومان در بورس سرمایه گذاری می کنید. حال اگر این سرمایه به هر طریقی به دو میلیارد تومان رسید، مجدد معادل ٪ ۴۰ این مقدار در بورس داشته باشید.

معامله گران بسته به وضعیت ریسک پذیری یا ریسک گریزی اشان (تیپ شخصیتی) عددی را مشخص می کنند. این عدد اگر مشخص گردد، برنامه ریزی شما برای برداشت وجوه ( Withdraw ) یا واریز وجوه ( Deposit ) مشخص می شود. چنانچه تجربه کافی برای فعالیت در بازار ندارید، قادر به تدوین جدول زمانبندی برای رسیدن به سقف مشخص شده هستید که مثلا از امروز که فعالیت در بازار را آغاز نمودم در یک دوره شش ماهه به سقف تدوین برسم.

سرمایه ای که وارد بازاری می کنیم نه آنچنان نسبت به سرمایه کل باید بزرگ باشد که زیان در این حوزه باعث به هم ریختگی روحی و روانی ما شود و نه آنقدر کم که نسبت به ضرر و زبان و سود حاصل شده بی تفاوت باشیم.

نکته جالبی که وجود دارد اینکه بیش از ٪ ۹۰ افرادی که در بازار جهانی ارز فعالیت داشته و دارند متضرر می شوند، عمدتاً سرمایه هایی را وارد بازار کرده اند که وزن کمی در سرمایه اصلی اشان داشته و به همین دلیل قدرت مدیریت آن دارایی را نداشتند. چرا که حس بی تفاوتی نسبت به آن دارایی وجود داشت. وقتی شخصی سرمایه اش ۱۰۰ هزار دلار است و معادل ۲۰۰ دلار حساب باز می کند چگونه می تواند حساس به سود یا ضرر باشد؟ همین عامل در بازار باعث شده که نسبت به اعمال پارامتر های ریسک و مدیریت سرمایه حساب احساس مسئولیت نکند زیرا ۲۰۰ دلار در سرمایه ۱۰۰ هزار دلاری اش عددی نیست

2. تعیین سطح توقف ضرر: تعیین سطحی که در صورت رسیدن به آن، باید از معامله خارج شوید، بسیار مهم است. این سطح باید بر اساس تحلیل‌های فنی و بنیادی و استراتژی‌ هایتان مشخص شود. هر سیستمی سه مدل ریسک برای آن تعریف می گردد

 الف) ریسک هر موقعیت معاملاتی: ریسک هر موقعیت در سیستم معاملاتی می باشد.

 ب) ریسک معاملات باز: جمع ریسک معاملات باز می باشد. در صورتی که همه معاملات باز به حد ضرر برسد چقدر زبان به حساب تحمیل می شود. این گزینه برای جلوگیری از Over trade است. که شخص برای ماکزیمم ریسکی که بتواند هم زمان به سیستم تحمیل کند سقف مشخص کند.

ج) ریسک سیستم: ریسک کل سیستم بر حسب درصد سرمایه می باشد. یعنی اگر یک پلن معاملاتی را در بازار اجرا می کنیم، این سیستم تا چه میزان می تواند حساب را منفی کند. در صورت کاهش حساب تا آن سطح، عملیات سیستم در حساب متوقف و سیستم نیاز به اورهال اساسی خواهد داشت. معمولاً این عدد را معادل ٪ ۳۰ از موجودی اولیه حساب در نظر می گیرند.

هر کدام از این سه مدل در بازارها و در سیستم های مختلفی که داریم ممکنه متفاوت باشد و لزومی ندارد یک سیستم ریسک سنجی برای همه سیستم ها تعریف کنیم. هر سه مدل ریسک در سیستم معاملاتی باید تعریف و عدم تعیین هر یک آسیب هایی به حساب وارد می کند.

3. استفاده از سفارشات ورود و خروج: برای کاهش ریسک و افزایش سود، استفاده از سفارشات ورود و خروج می‌تواند مفید باشد. سفارشات محدود و سفارشات توقف خرید و فروش از جمله سفارشاتی هستند که می‌توانید استفاده کنید.

بخش سوم: روانشناسی ترید

1. کنترل هیجانات: ترید، یک فعالیت پرهیجان است و کنترل هیجانات بسیار مهم است. باید آرام باشید و تصمیم‌ گیری ‌های خود را بر اساس تحلیل‌ ها و منطبق بر استراتژی ‌هایتان انجام دهید.

تکلیف خود را با معامله گری مشخص کنید. وقتی پلن معاملاتی مکتوب می گردد پس از آن، ما یک اپراتور ساده برای اجرای سیستم هستیم. پس هیچ دخل و تصرفی در اجرای آن قادر نیستیم. ما اگر سیستم مان صرفاً بنیادی و بر اساس این سیستم وارد معامله شده ایم، چرا با یک خط مقاومت سودای خروج از بازار داریم؟! چرا با یک تحلیلی که در یک سایت در جهت معکوس معامله می بینیم به دنبال خروج از بازار هستیم؟! اگر قالب و ساختار سیستم مشخص است، چه لزومی به توجه تحلیل بقیه داریم؟! اگر نوشتار بقیه برای امان ایرادی ندارد این نوشتار را با یک ساز و کاری در سیستم معاملاتی خود تعریف کنید. مثلا در قالب سیستم بنویسید که بنده معامله گر تنها در گزینه هایی دنبال معامله ام که آقا یا خانم X در سایت فلان اعلام کند آنگاه ساز و کار سیستم را در آن گزینه ها پیاده سازی می کنم.

نکته با اهمیت آنکه هر چه ابتکار و رویکرد خلاقانه معاملاتی دارید قبل از اجرای سیستم باشد. اگر گمان می کنید تحلیل فاندامنتال باید در سیستم تعریف شود، قبل از اجرای سیستم آن را در پلن معاملاتی خود تعریف کنید. معامله گران به دلیل آن که حضور در موقعیت معاملاتی برای اشان استرس ایجاد می کند، به دنبال بهانه ای برای شناسایی خلاقیت سود هستند و ممکنه هر چیزی را برای خروج از معامله با سود بهانه کنند. این هر چیز ممکنه مثل یک سخنرانی، کاهش یا افزایش قیمت یک کالا، هر تغییر محسوس در پارامترهای کلان اقتصادی، هر مدل گزارش فاندامنتالی، هر التهاب سیاسی و اقتصادی یا هر عامل دیگری باشد.

در بازارهای مالی عوامل متعدد و بی انتهای منجر به نوسان قیمت می شود، آیا لحاظ کردن تمام پارامترها در سیستم معاملاتی شدنیه؟ قطعاً خیر. بنابراین بخش قابل توجهی از پارامترها را حذف می کنیم. که این حذف پارامترها باعث کاهش بار تحلیل و معامله گری برای امان می شود و بهای این کاهش بار هزینه هایی است که در برخی از گزینه ها به واسطه اصابت به حد ضرر پرداخت می کنیم.

2. صبر و شکیبایی: ترید، فرآیندی طولانی است و نتایج فوری ندارد. باید صبور باشید و به استراتژی‌ها و تحلیل‌ هایتان اعتماد کنید. معامله گر هنگامی که قادر به دستیابی هدف تعیین شده خود باشد، برای اخذ انگیزه های کافی جهت ادامه حرکت و عدم مبتلا به یکنواختی، نیاز به محرک و مشوق دارد. بهترین مشوق افزایش ریسک برای کسب بازدهی است. هیچ چیزی در بازار مثل سود های بزرگ شما را خوشحال نخواهد کرد و این سودها هر چه بزرگتر، خوشی و لذت آن بیشتر است.

بنابراین در بخش مدیریت سرمایه سیستم باید پلان و برنامه ای را مکتوب که در صورت حصول شرایط، معامله گر تشویق و در صورت ضعف عملکردی در پلن تدوین هدف، تنبیه شود. به طور کلی یکنواختی در معامله گری، باعث ایجاد کاستی در هیجانات معامله گر و به مرور روحیه آن در بازار مستهلک شود. استهلاک روحی و روانی به طور طبیعی باعث سرازیری در موجودی حساب می گردد. به همین خاطر قطعاً سیستم های تنبیهی و تشویقی برای تمام سیستم ها لازم است.

حتی گاهی لازمه جنس تنبیه نیز کاهش ریسک در معاملات باشد و حتی استراحت دوره ای ، مثلاً نگارنده در پلان خود تعریف کرده که در صورتی که 5 درصد در معاملات یک هفته پشت هم زیان شود، یک هفته کاری معامله ای انجام ندهد.

3. یادگیری مستمر: بازارهای مالی همواره در حال تغییر هستند و برای موفقیت در آن‌ها، باید همواره در حال یادگیری و به‌ روز رسانی باشید. مطالعه مقالات و کتاب‌های مرتبط، شرکت در کلاس‌ها و دوره‌ های آموزشی، و تجربه عملی از جمله روش ‌هایی است که می ‌توانید از آن‌ها برای یادگیری استفاده کنید.