اشتغال

معمولاً بانک های مرکزی برای مقابله با افزایش سطح عمومی قیمت ها از تغییر در نرخ بهره کمک می گیرند، اما اگر آنها در برخی شرایط تمایلی به تغییر نرخ بهره نداشته باشند، سیاست تغییر در عرضه پول را دنبال می کنند. همانند قیمت کالاها و خدمات، قیمت نیروی کار نیز به سیاست پولی همساز واکنش نشان می دهد. سیاست افزایش عرضه پول به منظور فرونشاندن فشار بر روی نرخ بهره به سیاست همسازی پولی معروف است. در واقع بانک مرکزی در شرایط استفاده از سیاست پولی انبساطی، سیاست پولی همساز را به کار می گیرد و با افزایش عرضه پول در جهت جلوگیری از افزایش نرخ بهره حرکت می کند.

توجه داشته باشید که نیروی کار چناچه دچار توهم پولی نباشد، همراه با افزایش قیمت کالاها و خدمات برای ابقا دستمزد واقعی خود، افزایش دستمزد متناسب با افزایش سطح قیمت ها را خواستار می شود. اگر قیمت نیروی کار به طور تند و تیزی افزایش یابد، ممکن است نشانه ای بر کاهش سطح استخدام نیروی کار به شمار آید، چرا که در این حالت به همان میزان که پول ارزش خود را از دست می دهد به مقدار کمتری نیروی کار استخدام می گردد.

آمارگیری از بنگاه های اقتصادی و خانوارها

همانطور که از نام آن پیداست آمارگیری از بنگاه های اقتصادی و خانوارها بر اساس منبع داده گردآوری شده با یکدیگر تفاوت دارند. هر دو آمارگیری تلاش دارند تا شرایط اشتغال در یک زمان یکسان سنجیده شود. نمونه گیری از بنگاه های اقتصادی در شرایط اشتغال در یک زمان یکسان سنجیده شود.

البته آمارگیری در سطح بنگاه های اقتصادی دارای نقطه ضعفی نیز هست. می دانیم که نمونه گیری از خانوارها کارگران بخش کشاورزی، کارگران با شغل آزاد، خود کارفرمایان، کارگران شخصی و خصوصی خانواده و کسانی که صاحب کار خود محسوب می شوند را مورد شمارش قرار می دهد. در صورتی که نمونه گیری از بنگاه ها چنین نیست. در حقیقت آمارگیری خانوارها هر شخصی را تنها به عنوان کارمند یا کارگر یک بار به شمار می آورد و این در حالی است که هر فردی می تواند دارای دو شغل باشد بنابراین نمونه گیری از بنگاه های اقتصادی ممکن است یک فرد را که در دو شرکت و یا کارخانه مشغول به کار است، دو بار مورد شمارش قرار دهد.

اکنون کمی به گزارش اشتغال با ژرفای بیشتری بنگیریم. همانطور که اشاره شد، گزارش اشتغال واقعاً از دو آمار و نمونه گیری جداگانه از خانوارها و بنگاه های اقتصادی بدست می آید. دو نمونه گیری دربر گیرنده اطلاعات مناسبی هستند که وضعیت این گزارش  را به عنوان مهمترین بنیاد اقتصادی ماهانه توجیه می کند.

آمار و گردآوری اطلاعات از بنگاه ها و موسسات اقتصادی

در آمریکا گزارش اشتغال به نام رسمی وضعیت اشتغال شناخته می شود. شاخص های اشتغال حاوی اطلاعاتی درباره کار و رشد دستمزد هستند و به تنهایی بهترین مقیاس برای سنجش سلامت اقتصاد کشور به شمار می آیند. اهمیت گزارش اشتغال برای بازار در سطح بالایی است و در بسیاری از موارد بازار را به حرکت می اندازد. منبع انتشار اطلاعات وزارت کار آمریکا است و زمان انتشار آنها نخستین جمعه ماه است. آهنگ این گزارش ها معمولاً بر روی شاخص های دیگر اقتصادی که در طی ماه منتشر می شود، موثر است و بازار به طور کلی با توجه به روند گزارش اشتغال مسیر خود را تنظیم می کند.

• فهرست شاغلین بخش غیر کشاوری Nonfarm payrolls or NFP

مهمترین بخش دربرگیرنده گزارش اشتغال به ویژه داده های گردآوری شده از بنگاه های اقتصادی فهرست شاغلین بخش غیرکشاورزی است. همانطور که از نامگذاری این شاخص پیداست، تعداد افرادی که در فهرست دستمزدگیران کل بخش های کسب و  کار به جز بخش کشاورزی قرار دارند، سنجیده می شوند.

فهرست شاغلین با آمار دستمزدگیران به تعداد شغل های جدید ایجاد شده توسط کارفرمایان اشاره دارد و در واقع تغییر کارکنان و کارگران در هر ماه اندازه گیری می شود. به این ترتیب معامله گران به روند قدرت جذب نیروی کار و چشم انداز اشتغال پی خواهند برد. چنانچه مقادیر مربوط به تعداد نیروی کار از میانگین متحرک آن در 6 ماه گذشته بالاتر باشد، چشم انداز روشنی از بازار کار دیده می شود.

ارقام تجدیدنظر و بازنگری در ارقام و داده های گذشته این گزارش بسیار با اهمیت است. با وجود نوسانی بودن و حتی امکان بازنگری ژرف نسبت به داده های گذشته، ارقام مربوط به فهرست شاغلین، تصویری روشن و فراگیر از اقتصاد را در یک لحظه به نمایش می گذارد.

به طور کلی رشد این شاخص به معنای بهبود بازار کار و تقویت رشد اقتصادی است که این مسئله می تواند منجر به تقویت ریسک پذیری و تقاضای ارزهای پر بازده شود. البته توجه داشته باشید که در صورتی که رشد این شاخص موجب تقویت گمانه زنی ها مبنی بر افزایش نرخ بهره از سوی بانک مرکزی آمریکا گردد این امر تقویت دلار را رقم خواهد زد ولی در غیر این صورت با تقویت این شاخص به واسطه خوش بینی نسبت بهبود اقتصاد جهانی، دلار با افت همراه خواهد شد.