افزایش شاخص قیمت مصرف کننده (CPI) و قیمت تولید کننده (PPI) ایالات متحده برای ماه آگوست، هنوز فضا را برای فدرال رزرو برای رفتن به سمت مرحله نهایی انقباض خود باز نگه می‌دارد. به عنوان بازتابی از سنتیمنت ریسک گریز بازار، شاخص VIX به پایین ترین حد خود در سال گذشته بازگشته است در حالی که شاخص های اصلی ایالات متحده به بالاترین حد یک هفته ای خود رسیده اند.
هفته پیش‌رو مجموعه ای از جلسات بانک‌های مرکزی، به ویژه جلسه فدرال رزرو ایالات متحده، بانک مرکزی انگلستان (BoE)، بانک مرکزی ژاپن (BoJ) و بانک خلق چین مورد توجه قرار خواهد گرفت. همانگونه که در تحلیل‌های قبل عنوان کردیم، جلسه فدرال رزو در روز چهارشنبه اهمیت خاصی برای بازارها خواهد داشت. زیرا علاوه بر تعیین نرخ بهره، پیش‌بینی شاخص‌ها و چشم انداز اقتصادی ایالات متحده به روز رسانی خواهد شد.
دات پلات بیش از نرخ بهره در کانون توجهات
انتظار می‌رود فدرال رزرو، نرخ هدف خود را برای صندوق فدرال رزرو در 5.25٪ -5.50٪ حفظ کند و همچنین، رئیس فدرال رزرو، لحنی متعادل، شبیه به جکسون هول، داشته باشد و گزینه‌ای اختیاری با ترکیبی از نظرات داویش و هاوکیش، مطابق با موضع پیشین بانک مرکزی مبنی بر وابسته به داده‌ها، ارائه دهد.
پیش‌بینی‌های اقتصادی جدید و نمودار دات پلات به‌روز شده در میان سیاستگذاران مورد توجه خواهد بود. اگر فرمت به روز شده‌ی دات پلات روی نقطه میانه‌ی سال ۲۰۲۳ بماند، می‌تواند منعکس‌کننده یک افزایش 0.25 درصدی دیگر برای نرخ پایانی ۵.۵۰ تا ۵.۷۵ درصدی باشد. با نزدیک شدن فدرال رزرو به پایان چرخه افزایش نرخ بهره، این تنظیم دقیق در نظر گرفته می شود. علاوه بر این، نقطه میانه‌ی سال 2024 احتمالاً منعکس کننده کاهش 0.75 درصدی نرخ بهره فدرال رزرو در سال آینده خواهد بود.
در حالت کلی، شتاب رشد اقتصادی ایالات متحده در سه ماهه تابستان افزایش یافته و هزینه‌های مصرف‌کننده تا حدودی تعدیل شده و بازار کار در مجموع بهتر از انتظارات ظاهر شده است، لذا ترس از رکود تا حدود زیادی کاهش یافته و انتظارات بازار از آستانه تحمل اقتصاد ایالات متحده افزایش یافته است. از سوی دیگر با توجه به افزایش قیمت انرژی که خود یکی از مهم‌ترین عوامل ایجاد تورم است، انتظار نمی‌رود تورم به این زودی کاهش یابد، پس اگر نتایج دات پلات و چشم اندازهای موجود در جلسه 20 سپتامبر یک اصلاح رو به بالا داشته باشد، انتظارات از فدرال رزرو برای افزایش نرخ بهره برای مدت طولانی بالا باقی می‌ماند و موجب افزایش بازدهی اوراق قرضه و تقویت دلار خواهد شد، حتی اگر فدرال رزرو در این جلسه نرخ بهره را افزایش ندهد.
با توجه به آنچه گفته شد، چشم انداز دلار در شرایط فعلی امیدوارکننده است و اگر نتایج جلسه 20 سپتامبر این امیدواری را تقویت کند، موج جدیدی از واگرایی‌ها می‌تواند بین فدرال رزرو و سایر بانک‌های مرکزی بوجود بیاید. بخصوص این واگرایی با اروپا و چین که زنگ هشدارهای جدی رکود در آنها به صدا درآمده و یا ژاپن که پیش از این به امید اتمام چرخه انقباضی در سایر بانک‌ها ین را در معرض ریسک شدید قرارده، می‌تواند تلاطم زیادی در اقتصاد و بازار سهام این کشورها ایجاد کند و صحنه‌هایی مشابه سه اواسط سال 2022 را بوجود آورد. با این تفاوت که در آن زمان خروج از حالت محافظه کارانه پس از مدتها داشتن نرخ بهره منفی برای این حوزه ها بخصوص اروپا دشوار و عجیب بود، اما اکنون آنها این برگ برنده خود را نیز برای در امان ماندن از تبعات منفی واگرایی مدتهاست رو کرده‌اند و وقوع یک واگرایی مجدد در چنین شرایطی، یک بحران جدید در آنها ایجاد خواهد کرد. تنها در این میان شاید ژاپن با عقب نشینی ازتعهد خود به سیاست منحنی بازده بتواند ین را نجات دهد.
نشست بانک مرکزی انگلستان و احتمال تضعیف بیشتر پوند
انتظارات کلان این است که بانک مرکزی انگلستان در نشست خود نرخ بهره را 0.25% افزایش دهد تا نرخ بهره بانکی خود را از %5.25 فعلی به 5.5% برساند. همچنین 30% احتمال می‌رود، که ممکن است بانک مرکزی مجبور شود پس از سپتامبر برای رساندن نرخ پایانی خود به 5.75 درصد فشار بیاورد.
علیرغم تعدیل تورم به 6.8 درصد در جولای نسبت به اوج 11.1 درصدی خود در اکتبر 2022، این تورم بیش از سه برابر بالاتر از هدف 2 درصدی بانک مرکزی است و از سوی دیگر نتایج افزایش اخیر دستمزدها که خود عامل ابجاد تورم است در کنار افزایش قیمت انرژی که باعث می‌شود تورم همچنان چسبنده بماند، موجب می‌شود بانک مرکزی انگلستان بخواهد لحن هاوکیش خود را حفظ کند. اما از سوی دیگر، با توجه به نتایج نه چندان جالب رشد اقتصادی بریتانیا (تولید ناخالص داخلی جولای بیش از پیش‌بینی‌ها کاهش یافته است و بازار کار سردتر شده است) و تضعیف شتاب رشد زیربنایی، بانک مرکزی ممکن است مجبور باشد برای جلوگیری از رکود محتاطانه عمل کند و نرخ بهره را افزایش ندهد.
در هر صورت پوند در سراشیبی نزول قرار خواهد گرفت. اگر بانک مرکزی انگلستان نرخ بهره را افزایش ندهد، در این صورت، این نزول با شتاب بیشتری به وقوع خواهد پیوست. در صورت افزایش نرخ بهره، پوند به طور موقت می‌تواند افزایش رو به بالا را تجربه کند، اما این افزایش ماندگار نخواهد بود. زیرا این سناریو قبلا قیمت گذاری شده و وضعیت بهتر دلار نیز مانع دوم بر سر راه صعود پوند خواهد بود.
آیا بانک مرکزی ژاپن از مواضع فعلی خود عقب‌نشینی می‌کند؟
اظهارات اخیر اوئدا، رئیس بانک مرکزی ژاپن، بازده اوراق قرضه دولتی 10 ساله ژاپن را به بالاترین حد در 9 سال اخیر رسانده است، زیرا سرمایه گذاران حدس می‌زنند که اظهارات وی می تواند زمینه را برای عادی‌سازی سریعتر از حد انتظار در سیاست‌های فوق العاده تطبیقی این کشور فراهم کند. اگرچه اوئدا همچنین به سرعت برخی گمانه‌زنی‌ها را با عنوان کردن صبر در حال حاضر کم‌اهمیت جلوه داد، اما او، گزینه احتمالی پایان دادن به نرخ‌های بهره منفی را مطرح کرده است. در صورتیکه به روز رسانی‌های اقتصادی ایالات متحده در روز چهارشنبه به سمت بالا تسهیل شود و میزان واگرایی بانک مرکزی ژاپن با فدرال رزرو بیشتر شود، این سناریو قوت بیشتری خواهد گرفت.
چنین شرایطی در هفته پیش‌رو توسط سرمایه گذاران مورد آزمایش قرار خواهند گرفت. با توجه به اینکه سیاستگذاران همچنان می‌خواهند باور بیشتری داشته باشند که قیمت‌ها و دستمزدها به طور پایدار بالا می‌روند، سناریوی عدم تغییر سیاست در نشست آتی محتمل است. این امر پس از تغییر جزئی در سیاست کنترل بازده اوراق قرضه در جلسه قبلی صورت می‌گیرد، که ممکن است فعلاً از برخی انتظارها حمایت کند.
نشست بانک‌های مرکزی چین و سوئیس
روز پنجشنبه بانک مرکزی سوئیس تشکیل جلسه خواهد داد. 60 درصد احتمال می‌رود که نرخ بهره افزایش یابد. اما، به دلیل کاهش شتاب رشد اقتصادی د سوئیس و تورم که در ماه آگوست به 1.6 درصد رسیده است، پیرامون وقوع این سناریو تردیدهایی وجود دارد. با این وجود، بانک مرکزی سوئیس رشد مجدد تورم را پیش‌بینی می‌کند که ناشی از افزایش هزینه‌های برق و اجاره‌بها بوده، و افزایش اخیر قیمت‌های انرژی احتمالاً این چشم‌انداز را تقویت می‌کند.
با توجه به ارزیابی بانک مرکزی سوئیس از تورم، به نظر می‌رسد افزایش نرخ بهره توسط بانک مرکزی سوئیس گزینه محتمل‌تری باشد که در این صورت از فرانک حمایت خواهد کرد. این احتمال وجود دارد که اگر بانک مرکزی سوئیس نرخ بهره را افزایش دهد، این افزایش ممکن است آخرین افزایش نرخ بهره باشد، زیرا تورم تا حد زیادی مهار شده است.
در چین نیز روز چهارشنبه، بار دیگر بانک خلق چین آخرین تصمیم خود را در مورد تعیین نرخ بهره اتخاذ خواهد کرد. پیش‌بینی‌ها حاکی از این است که چین نرخ بهره خود را تغییر ندهد، که در این صورت می‌تواند موجب تقویت موقت یوآن و کاهش دلار گردد. اما باید دید چین چنین ریسکی را خواهد پذیرفت یا همچنان سرسختانه تلاش خواهد کرد تا با کاهش بیشتر نرخ بهره، اقتصاد خود را از فرو رفتن بیشتر در رکود نجات دهد.
آیا صورتجلسه بانک مرکزی استرالیا حرف متفاوتی خواهد داشت؟
در جلسه سپتامبر، بانک مرکزی استرالیا نرخ بهره خود را برای سومین ماه متوالی در 4.10% نگه داشت و این تصمیم خود را اینگونه توجیه کرد که ممکن است زمان بیشتری برای ارزیابی تأثیر تجمعی 4 درصدی افزایش نرخ بهره و شواهد لازم باشد. زیرا یک تعادل مجدد پایدار بین عرضه و تقاضا در حال انجام است.
با انعکاس آرامش بیشتر پیرامون چشم انداز تورم و نشانه های انقباض اقتصادی، بانک مرکزی استرالیا تمایلات انقباضی خود را حفظ کرد اما نسبت به اوایل سال به میزان قابل توجهی میزان این تمایلات کاهش یافته است. به طوریکه اشاره شد “ممکن است برای اطمینان از بازگشت تورم به هدف در یک بازه زمانی معقول، به تشدید بیشتر سیاست انقباضی پولی نیاز باشد.”
انتظار می رود صورتجلسه هیئت مدیره احساسات ذکر شده در بالا را تکرار کند. اما سرمایه گذاران همچنان به دقت این صورتجلسه را بررسی خواهند کرد تا دریابند که چه عواملی باعث می شود بانک مرکزی استرالیا در جلسه آتی جهت‌گیری هاوکیش داشته باشد و چه عواملی ممکن است باعث شود که این بانک توقف نرخ بهره خود را برای چهارمین ماه متوالی تمدید کند.
