پراپ تریدینگ چیست؟
شاید برای بسیاری از معامله‌گران این یک سوال باشد که سرویس پراپ تریدینگ چیست؟ پراپ تریدینگ (Prop Trading) یا معامله انحصاری زمانی اتفاق می‌افتد که یک بانک یا شرکت سهام، اوراق اشتقاقی، اوراق قرضه، کالاها یا سایر ابزارهای مالی را در حساب خود معامله کرده و از پول خود به جای استفاده از پول مشتریان در روند ترید بهره میبرد. این کار شرکت را قادر می‌سازد تا به جای کمیسیونی که از پردازش معاملات برای مشتریان دریافت میکند، از یک معامله سود کامل کسب کند.
بانکها و سایر مؤسسات مالی با هدف کسب سود مازاد به این نوع از ترید می‌پردازند. چنین شرکت‌هایی اغلب از نظر اطلاعات بازاری که در اختیار دارند نسبت به سرمایه گذاران متوسط برتری دارند. مزیت دیگر، از داشتن نرم افزارهای مدل سازی و معاملاتی پیچیده ناشی میشود.
تریدرهای پراپ (Prop Traders) از استراتژی‌های مختلفی مانند آربیتراژ ادغام، آربیتراژ شاخص، تجارت کلان جهانی و آربیتراژ نوسانات برای به حداکثر رساندن بازده استفاده میکنند. تریدرهای پراپ (Prop Traders) به نرم افزارهای پیچیده و مجموعه‌های اطلاعاتی دسترسی دارند تا به آنها در تصمیم گیری‌های حیاتی کمک کنند.
پراپ تریدینگ (Prop Trading) اگرچه بعنوان یکی از پر ریسک‌ترین نوع ترید شناخته میشود اما همچنان یکی از سودآورترین گزینه‌ها برای سرمایه‌گذاری است.
مزایا پراپ تریدینگ (Prop Trading)
یکی از مزایای پراپ تریدینگ (Prop Trading) افزایش سود است. بر خلاف زمانی که شرکت بعنوان یک بروکر یا واسطه عمل کرده و کمیسیون دریافت میکند، این دفعه شرکت از سود 100% ناشی از پراپ تریدینگ (Prop Trading) بهره میبرد. بعنوان یک پراپ تریدر بانک سهم کاملی از سود حاصله دارد.
مزیت دیگر پراپ تریدینگ این است که شرکت میتواند تعدادی از اوراق بهادار را برای استفاده در آینده ذخیره کند. اگر شرکتی مقداری اوراق بهادار را بمنظور سرمایه‌گذاری خریداری کند، میتواند در آینده به مشتریان خود که قصد خرید اوراق بهادار را دارند آنها را بفروشد. اوراق بهادار را میتوان به مشتریانی که مایل به فروش کوتاه مدت هستند نیز قرض داد.
شرکت‌ها میتوانند با استفاده از پراپ تریدینگ (Prop Trading) بازار ساز یا مارکت میکرهای کلیدی شوند. پراپ تریدینگ (Prop Trading) برای شرکتی که با نوع خاصی از اوراق بهادار سر و کار دارد، میتواند نقدینگی را برای سرمایه‌گذاران در آن اوراق فراهم کند.
یک شرکت میتواند با استفاده از منابع خود نسبت به خرید اوراق بهادار اقدام کرده و سپس در تاریخ آینده به سرمایه گذاران علاقه مند بفروشد. البته اگر شرکتی برای خرید اوراق بهادار اقدام کند اما این اوراق با روند نزولی مواجه شوند این خود شرکت است که باید متحمل زیان وارده شود. شرکت تنها در صورتی سود میبرد که قیمت موجودی اوراق بهادار مورد نظر افزایش یابد یا دیگران آن را با قیمت بالاتری از شرکت خریداری کنند.
پراپ تریدرها (Prop Traders) میتوانند به فناوری پیچیده پراپ تریدینگ (Prop Trading) و سایر نرم افزارهای خودکار دسترسی داشته باشند. پلتفرم‌های پیچیده ترید الکترونیکی به آنها اجازه دسترسی به طیف گسترده‌ایی از بازارها و توانایی خودکارسازی فرآیندها و شرکت در معاملات با فرکانس بالا را میدهد. تریدرها میتوانند یک ایده معاملاتی ایجاد کنند، سپس قابلیت اجرای آن را آزمایش کرده و دموهای نمایشی را روی رایانه‌های خود اجرا کنند.
در اکثر شرکت‌های خصوص، پلتفرم‌های معاملاتی مورد استفاده منحصراً داخلی بوده و فقط توسط تریدرهای شرکت قابل استفاده هستند. شرکت‌ها با داشتن نرم‌افزار معاملاتی سود قابل توجهی بدست می‌آورند، و این چیزی است که تریدرهای خرد از آن بی نسیب هستند.
هج فاند در مقایسه با پراپ تریدینگ
هج فاندها یا صندوق سرمایه‌گذاری با استفاده از سرمایه مشتریان خود در بازارهای مالی سرمایه‌گذاری میکنند. در واقع سرمایه‌ایی که به آنها داده میشود در خصوص سرمایه‌گذاری و کسب سود در این زمینه است. پراپ تریدرها (Prop Traders) از سرمایه خود شرکت برای سرمایه‌گذاری در بازارهای مالی استفاده میکنند و به همین ترتیب 100 درصد سود بدست آمده نیز به حساب خودشان واریز میشود. بر خلاف پراپ تریدرها (Prop Traders) مسئولان هج فاندها یا صندوق‌های سرمایه گذاری در هنگام بروز هر مسئله پاسخگو مشتریان خود هستند.
هدف پراپ تریدینگ (Prop Trading) تقویت ترازنامه شرکت از طریق سرمایه گذاری در بازارهای مالی است. باوجود پراپ تریدینگ (Prop Trading) تریدرها میتوانند ریسک‌های بیشتری را متحمل شوند زیرا با وجوه مشتری سروکار ندارند. شرکت‌ها با این باور که مزیت رقابتی دارند و به اطلاعات ارزشمندی دسترسی دارند که میتواند به آنها در کسب سودهای بزرگ کمک کند، وارد پراپ تریدینگ (Prop Trading) می‌شوند.
