Buy limit در فارکس چیست؟

استفاده از دستور سفارشی Buy limit در فارکس سبب می‌شود که معامله‌گر بتواند بالاتر از یک سطح مشخص، معامله خرید را باز کند. این نوع سفارشات را پندینگ (pending) نیز می‌نامند، چرا که این سفارش ثبت می‌شود اما بلافاصله اجرا نمی‌شود، تا زمانی که قیمت بازار به قیمت تعیین‌شده برسد. از سفارش بای لیمیت می‌توان برای خرید در روندهای صعودی استفاده کرد.

ورود به بازار

برای توضیح آن که سفارش بای لیمیت چگونه کار می‌کند، فرض کنید که معامله‌گر A، گمان می‌کند که جفت‌ارز یورو به دلار آمریکا (EUR/USD) به زودی در یک روند صعودی قرار می‌گیرد. نرخ تبادل این جفت‌ارز در حال گذر از نزدیکی‌های سقف‌های میان‌مدت، بالای 1.2075 است. در این حین، معامله‌گر A امید دارد که اگر قیمت بازگردد، خریداران در 1.2، که یکی از سطوح حائز اهمیت بازار است، وارد بازار می‌شوند. به همین سبب، معامله‌گر A برای همراهی با روند صعودی بازار، از دستور سفارشی بای لیمیت استفاده می‌کند تا بتواند با روند بلند‌مدت بازار همراه شود.

1. معامله‌گر سفارش بای لیمیت را در نرخ تبادل 1.2009 مقرر می‌کند.
2. اگر قیمت به 1.2009 برسد، سفارش در 1.2009 یا بالاتر از آن اجرا می‌شود.
3. زمانی که سفارش بای لیمیت در 1.2009 تکمیل شود، یک موقعیت خرید به حساب معاملاتی معامله‌گر اضافه می‌شود.

حد سود

دانستن این مطلب مهم است، که سفارشات Buy limit در فارکس، در قیمتی کمتر از قیمت کنونی بازار مقرر می‌شوند. به همین سبب، می‌توان از این سفارش برای تثبیت سود نیز استفاده کرد. به عنوان مثال، فرض کنید معامله‌گر A جفت‌ارز دلار آمریکا به فرانک سوییس (USD/CHF) را فروخته باشد، و بخواهد با کسب سود از معامله خارج شود. آنگاه این معامله‌گر می‌تواند به صورت زیر عمل کند:

1. معامله‌گر ابتدا این جفت‌ارز را در نرخ تبادل 0.9299 خریداری می‌کند. این کار می‌تواند از راه‌های مختلفی انجام شود؛ استفاده از دستورهای سفارشی سل استاپ (Sell stop)، سل لیمیت (Sell limit) یا فروش در قیمت کنونی بازار.
2. برای کسب سود از یک موقعیت فورش، سفارش بای لیمیت در قیمتی پایین‌تر از قیمت کنونی بازار مقرر می‌شود. فرض کنید معامله‌گر A بخواهد از معامله خود ۲۵ پیپ سود کسب کند. بنابراین، می‌تواند بای لیمیت را در نرخ تبادل 0.9274 مقرر کند. در این صورت، اگر نرخ تبادل جفت‌ارز USD/CHF به این سطح برسد، سفارش اجر می‌شود و موقعیت با 25 پیپ سود بسته می‌شود.

‌Buy Stop در فارکس چیست؟

دستور buy stop در فارکس، تلفیقی است از دو دستور خرید، و دستور stop-market. همانند دستور بای لیمیت، دستور بای استاپ نیز از نوع پندینگ (pending) است. این بدین معنی است که این دستور اجرا نشده باقی می‌ماند، تا زمانی که قیمت بازار به قیمت مشخص شده از جانب معامله‌گر برسد. البته، دستور بای استاپ این تفاوت را دارد که در قیمتی بالاتر از قیمت کنونی بازار مقرر می‌شود. در بازار تبادل ارزهای خارجی، از دستور بای استاپ می‌توان برای خرید در روند صعودی، یا به عنوان حد ضرر (stop loss) برای موقعیت فروش استفاده کرد. برای این که در رابطه با تشخیص روند‌ها در بازار فارکس آشنایی بیشتری پیدا کنید، مقاله «تحلیل روند چیست» را مطالعه کنید.

ورود به بازار

همانند دستور سفارشی بای لیمیت، دستور بای استاپ نیز می‌تواند برای ورود به یک موقعیت خرید مورد استفاده قرار بگیرد. البته، این کار در شرایط بسیار متفاوتی صورت می‌گیرد. بدین ترتیب که سفارش بای استاپ همواره در قیمتی بالاتر از قیمت کنونی بازار قرار می‌گیرد. به همین سبب، معامله‌گری که از بای استاپ استفاده می‌کند، به جای آن که منتظر یک بازگشت باشد، برای اجرای سفارش خود، منتظر افزایش قیمت است. این قابلیت سبب شده است که معامله‌گران بتوانند در استراتژی‌های معاملاتی که شامل خرید در شکست‌های صعودی هستند، موفق و دقیق عمل کنند.

برای درک بیشتر، فرض کنید معامله‌گر A امید دارد که بازار جفت‌ارز EUR/USD افزایش پیدا کند. در نظر بگیرید که نرخ تبادل این جفت‌ارز در نزدیکی1.1990، و سیگنال‌های استخراج‌شده از تحلیل‌های تکنیکال و فاندامنتال نشان دهند که یک شکست صعودی در پیش است. در این صورت، معامله‌گر سفارش بای استاپ را در 1.2000 مقرر می‌کند:

1. قرارگیری دستور سفارشی Buy stop در 1.2001
2. بنابراین، اگر قیمت جفت‌ارز EUR/USD به 1.2001 برسد، دستور فعال می‌شود
3. یک موقعیت خرید برای جفت‌ارز EUR/USD باز می‌شود

حد ضرر

دستور حد ضرر (stop loss)، بخش مهمی از برنامه مدیریت ریسک به حساب می‌آید. معامله‌گران می‌توانند با استفاده از این ویژگی، از وقوع ضررهای هنگفت جلوگیری کنند. دستور بای استاپ، در سطحی بالاتر از قیمت کنونی بازار قرار می‌گیرد. به همین جهت، می‌توانند برای معاملات فروش، به عنوان حد ضرر نیز عمل کنند.
برای توضیح عملکرد دستور بای استاپ، در نظر بگیرید که معامله‌گر A، جفت‌ارز EUR/USD را در نرخ 1.1999 بفروشد. این معامله‌گر تصمیم گرفته است که حد سود خود را در قیمت 1.1974 مقرر کند، و نسبت ریسک به سود خود را نیز برابر با 1:1 در نظر گرفته است. در این صورت، دستور بای استاپ را می‌تواند به عنوان حد ضرر خود به کار گیرد:

1. معامله‌گر A دستور بای استاپ را در نرخ تبادل 1.2024 مقرر می‌کند. این محل ۲۵ پیپ با نقطه ورودی معامله‌گر فاصله دارد، زیرا نسبت ریسک به سود برابر با ۱:۱ انتخاب شده بود.
2. اگر نرخ تبادل جفت‌ارز EUR/USD به 1.2024 برسد، دستور بای استاپ فعال می‌شود، و معامله مورد نظر در بهترین قیمت ممکن بسته می‌شود.
3. زمانی که این جفت‌ارز به نرخ تبادل 1.2024 برسد، معامله‌گر A با ۲۵ پیپ ضرر از معامله خارج می‌شود.