جهان در نتیجه جنگ در اوکراین با یک بحران جهانی غذا مواجه است، به طوری که قیمت‌ها در نتیجه تهاجم روسیه در سراسر جهان احساس می‌شود و مین‌های دریایی بخش بزرگی از مشکل را تشکیل می‌دهند.
روسیه و اوکراین به طور فزاینده ای بر سر معادن در دریای سیاه مبادله می کنند که با ادامه محاصره بنادر اوکراین توسط روسیه به نفع سیاسی خود استفاده می شود.
ماکسیمیلیان هس، محقق آسیای مرکزی در موسسه تحقیقات سیاست خارجی، پنجشنبه به CNBC گفت: بزرگترین مانع صادرات غلات آشکارا محاصره روسیه است و معادن را نیز شامل می شود.
مسئله واقعی آینده این است که به نظر می رسد روسیه قصد دارد از این به عنوان ابزاری برای اهرم استفاده کند.
روسیه و اوکراین یکدیگر را به استفاده از معادن برای ایجاد اختلال در کشتیرانی و جلوگیری از خروج صادرات غلات از کشور متهم می کنند، عاملی که به افزایش قیمت جهانی مواد غذایی کمک کرده است.
اوکراین حتی روسیه را متهم کرده است که مین‌های نیروی دریایی دوران شوروی را به منظور مختل کردن عمدی کشتیرانی و عرضه جهانی مواد غذایی متهم کرده و گفته است که چنین مین‌هایی عملا ”مهمات رانش کنترل نشده” هستند.
روسیه این موضوع را رد می‌کند و به نوبه خود اوکراین را مسئول مین‌های مهار نشده می‌داند. مسکو همچنین تحریم های بین المللی اعمال شده بر این کشور را عامل بحران جهانی غذا دانسته و گفته است که صادرات می تواند به محض اینکه اوکراین معادن را از بنادر خود خارج کند، از سر گرفته شود.
اوکراین از انجام این کار امتناع کرده و گفته است که به روسیه اجازه می دهد تا به خطوط ساحلی بیشتری حمله کند. اودسا، آخرین بندر فعال اصلی آن (و یک بندر استخراج شده در آن) بیشتر به سمت غرب در امتداد ساحل دریای سیاه، به ویژه آسیب پذیر است.