به گفته وزیر اقتصاد و معاون صدراعظم آلمان، درهای تجارت آلمان برای چین باز است ، اما باید مراقب باشد که هر گونه سرمایه گذاری کجا می رود.

وزیر اقتصاد افزود: «هیچ ایرادی» در سرمایه‌گذاری شرکت‌های چینی در آلمان و بالعکس وجود ندارد، اما جنگ در اوکراین نشان داده است که «آنچه که به نظر می‌رسد یک شریک قابل اعتماد است، می‌تواند خیلی زود تبدیل به شریکی شود که شما را ربوده است.

اظهارات هابک پس از آن بیان شد که اولاف شولز صدراعظم آلمان در اوایل ماه نوامبر برای دیدار با رئیس جمهور شی جین پینگ به چین سفر کرد.

او اولین رهبر G-7 بود که از زمان شروع همه‌گیری کووید-19 به جمهوری خلق سفر کرد.

هابک همچنین گفت کدام صنایع و تجارت آلمان باید و نباید با چین پیوندهای نزدیک تری داشته باشند و گفت که برخی بخش ها “برای فروش باز نیستند.”

بخش‌هایی از خدمات بهداشتی آلمان، نیمه هادی‌ها، ارتباطات راه دور، انرژی و زیرساخت‌های حیاتی، مانند بنادر در هامبورگ، از جمله مناطقی هستند که آلمان به پول‌های خارج از کشور «با تردید» نگاه می‌کند.

اعضای ائتلاف حاکم شولتز در برلین نسبت به پیوندهای آلمان با چین ابراز نگرانی کرده اند .

تاریخچه حقوق بشر چین یکی از دلایل تردید کشورها در نزدیک شدن به این کشور است.

در ماه اوت، سازمان ملل متحد گفت که رفتار چین با اویغورها و سایر گروه‌های قومی اقلیت می‌تواند جنایت علیه بشریت باشد، در حالی که دولت بایدن در ماه دسامبر بیش از 30 نهاد چینی را به دلیل نقض حقوق بشر محدودیت‌های تجاری اعمال کرد.

سرمایه‌گذاران و کسب‌وکارهای خارج از چین نیز در سال‌های اخیر پس از اینکه قرنطینه‌های شدید کووید-19 زنجیره‌های تامین را خفه کرد و پکن شرکت‌های فناوری خارجی را سرکوب کرد.

معاون اتاق بازرگانی بین‌المللی گفت : روابط بین اروپا و چین «باید یک مشارکت» باشد، زیرا چین در بازار جهانی برجستگی دارد.

منبع: سی ان بی سی